Wat gebeurt er wanneer ik een tekst omzet in een weefsel, dat op zijn beurt eigenlijk opnieuw een tekst is, aangezien het een weefsel van data is. Vanuit deze vraagstelling ontpopt zich mijn werk, een onderzoek naar het omzetten van tekst in textiel. Zo zet ik vaak (persoonlijke) teksten om tot een geweven beeld, onleesbaar maar interpreteerbaar. 

In THIS IS NOT A CONVERSATION I  werd een persoonlijke tekst visueel vastgelegd. Het is geen conversatie omdat het een brief is, een gedachtenstroom, die nooit de wereld is ingestuurd, en zo nooit als conversatie heeft gediend. Anderzijds zijn in het werk bepaalde kenmerken van een brief zichtbaar. Zo werkt de titel van het werk op 2 manieren. Wanneer de geweven tekst onleesbaar wordt is het werk voor mij zowel tekst als beeld. Maar waar ligt de grens tussen tekst en patroon?