Shadow Dancing is het tweede schilderij in deze zwartwit stijl met een glas als hoofdonderwerp. Een stilleven met een surreële twist. Maar het échte onderwerp van deze schilderijen is natuurlijk het spel van licht en schaduw. De minste verandering van positie van het glas laat de schaduwen van vorm veranderen, in elkaar overlopen en als het ware een dans om elkaar heen uitvoeren.

Het originele werk is tot stand gekomen op basis van een aantal verschillende snapshots van een glas, die als middel dienden om de vormen, reflecties en schaduwwerking goed te kunnen bestuderen. Uit deze snapshots is vervolgens een geheel nieuw beeld gevormd tijdens het schilderen.