Dit is een kunstwerk dat een intiem, organisch verhaal vertelt door middel van tekeningen op zeildoek. Het is ontstaan uit schetsen van personages, die vervolgens zijn getransformeerd naar bloemen en planten, wat suggereert dat de vormen van menselijke figuren geleidelijk overgaan in natuurlijke elementen.
De tekeningen zijn gemaakt met galappelinkt, een traditioneel type inkt dat vaak wordt gebruikt in kalligrafie en illustratie vanwege de diepe, donkere kleur. De details zijn aangevuld met witte en zwarte acrylstiften, die een scherp contrast bieden en de vormen duidelijker laten uitkomen. Het bijzondere van het gebruik van zeildoek is dat de inkt doorvloeit naar beide zijdes van het doek, waardoor het werk een soort tweezijdigheid krijgt, wat de ervaring van het kunstwerk verdiept.

Het intieme aspect van de installatie wordt versterkt door de mogelijkheid voor de toeschouwer om fysiek binnen te treden, waardoor het kunstwerk van dichtbij en misschien zelfs van binnenuit beleefd kan worden. De rode belichting rondom het kunstwerk creëert een “chassé d’amour,” een term die verwijst naar een soort liefdevolle of verleidelijke atmosfeer, wat in dit geval de seksuele symboliek van de planten benadrukt. De rode tint kan de sensualiteit van de natuur versterken, waarbij het seksleven van de planten als een centraal thema naar voren komt.

Het werk lijkt een combinatie van natuur, intimiteit, en een mysterieuze, bijna erotische sfeer te zijn, versterkt door de fysieke eigenschappen van het materiaal en de gekozen presentatie.