1966

Atelier: Stavele

Van bij mijn prille kinderherinneringen tot op vandaag neemt 'draad' een belangrijke plaats in mijn leven in. Opgegroeid in de wereld van het vlas, zag ik de ruwe vezel veranderen in een nog rudimentaire vorm van draad. Harmonieuze momenten waren het wanneer de draad ingezet werd om te borduren en waarbij naarmate ik vorderde in métier, de schoonheid zijn intrede deed. Het trage ritme was een oefening in geduld en vakmanschap.

De diepere betekenis van 'draad' in mijn werk is symbolisch. Hij staat voor heling, voor herstel en hergebruik, voor waarde toekennen aan textiel, aan kunst. De gebruikte materialen zijn divers, de draad wordt ingezet om via een proces van deconstructie en reconstructie alles 'aan elkaar te naaien'. Het trage tempo waarin dit proces zich afspeelt, geeft tijd tot reflectie en herinneringen sluipen binnen.

De tijd vertraagt als tegenbeweging voor de snelheid waarmee de wereld doordraait, maar evenzeer krijgt door het trage tempo het object zijn vorm en gaat het soms een geheel eigen weg, alsof een onzichtbare hand leidt.