Mijn werk wordt dikwijls omschreven als outsider kunst en zo voel ik me ook al heel mijn leven. Op school was er weinig ruimte voor experiment, het leek of de leraars angstig waren voor het ongewone en het buiten de lijntjes kleuren. Het was veiliger het lespakket te volgen.

er werd weinig van vrouwen verwacht en dat maakte mij boos.

toch wil ik een lans breken voor kunstenaars die hun eigen weg gaan en de moed hebben om hun eigen visie te volgen.

kunstenaars als Willem van Genk, Nikifor en Henry Rousseau zijn oorspronkelijk en ongekunsteld, wat mij erg aanspreekt . 

Verder is mijn motto, het is niet belangrijk wat je schildert maar de manier waarop je iets schildert.