De noodzaak om te schilderen ontstaat bij mij uit een fascinatie voor patronen, ritmes, vormen en kleuren in de natuur. De natuurelementen inspireren me tot een vertaling in olieverf. Daarbij speel ik met ritme en richting zodat de vormen als het ware gaan dansen. 

De schilder in mij voelt in veel opzichten aan als mijn alter-ego; Tijdens het schilderen voel ik me vrij, spontaan en vol van energie. Werken in de natte verf geeft me vrijheid en creëert een spanning tussen de toetsen die ik opzoek. De toetsen zelf zet ik met veel kracht en spontaniteit en het schilderen voelt aan als een fysieke belevenis. 

Door mijn opleiding als pianist ben ik me heel bewust van de vluchtigheid van de tijd. Een Nocturne van Chopin spelen of beluisteren neemt een bepaalde tijd in beslag en eindigt uiteindelijk, het is een momentopname. Het moment van schilderen is een moment waarop ik de tijd zelf in handen heb; het kan kan blijven duren of kan stilstaan tegelijkertijd.