In mijn werk tast ik de grens af tussen abstractie en figuratie. Aan de oorsprong ligt meestal een landschappelijke of ruimtelijke observatie. Die breng ik tot haar intrinsieke lijnvoering terug; details laat ik weg.

Het ene werk ontstaat vaak uit het andere of uit een detail in een ander werk, zodat de link met het originele beeld soms verdwijnt en vergeten wordt. Zo kunnen ruimtes ook landschappen of verwijzingen ernaar worden, of omgekeerd.

In de weergave van de ruimtelijkheid probeer ik de klassieke regels van perspectief te vermijden. Die beschouw ik als een contradictorische poging om op een tweedimensionele drager drie dimensies weer te geven. Ik bouw mijn werken op in lagen. Vaak overschilder ik ook mijn bestaande werken en ontstaat er een spel en twijfel tussen voor- en achtergrond.

Ik werk vaak op verpakkingskarton. De drager overstijgt de rol van ondergrond: langs de grilligheid van het materiaal, de plooien, kreuken en achtergebleven tape laat ik het toeval toe in het werk en ontstaat een beïnvloeding van en uitwisseling tussen de drager en het werk.