IDENTITEIT / ANONIMITEIT

Words / Sign / Dots / Line

De Somerton Man (ook bekend als de ongeïdentificeerde man uit het Tamam shud mysterie) werd dood aangetroffen op een strand in Australië in 1948.

Wie was deze man?

Alle merken en labels waren uit zijn kleren geknipt. Hij beschikte niet over enig identiteitsbewijs.

In zijn zakken vond men enkel een gebruikt buskaartje, een ongebruikt treinticket, een kam, kauwgom, een pakje sigaretten en een doosje lucifers.

Men is er nooit in geslaagd om deze vreemde man te identificeren.

Wie zijn we eigenlijk?

Wat doen we hier?

Wat drijft ons?

Wat maakt dat we (geworden) zijn wie we zijn?

Deze vragen houden me draaiende, doen me bewuster in de wereld staan.

Reden genoeg dus om te observeren, informatie op te slaan en te vertalen in beelden.

Mijn fascinatie voor het verschijnen en zonder enig spoor te verdwijnen in anonimiteit,  is een opstap naar de creatie van nieuw artistiek werk

De sculpturen en objecten staan, hangen of liggen als anonieme wezens in een lege ruimte, zonder context noch kader.

Los van, voor de hand liggende connotaties, kaal soms en ontdaan van een vertrouwde inhoud of vorm.

Achtergrondinformatie, een handleiding of een absolute waarheid vind je niet.

Er zijn geen labels of merken, noch enig verband.

Ze zijn er gewoon en nodigen uit om waargenomen te worden, je zintuigen te prikkelen en connectie te maken.

De sculpturen geven hun identiteit niet prijs. Ze vermijden leesbaarheid.

De dualiteit van er zijn, of toch weer niet, is cruciaal in hun betekenis.

Ze zijn aanwezig, kruipen onder je huid soms, en doen appèl op je om in beweging te komen.

De twee-eenheid – installatie A+B. Het is een hommage aan Lucio Fontana, de grondlegger van de ‘Concetto Spaziale’.

Het is een zoektocht naar het opheffen van de grens tussen de 2e en 3e-dimensie, tussen wanneer is het een schilderij?   wanneer is het een beeldhouwwerk?

Door een insnede te maken in het canvas, krijgt het zgn. ‘schilderij‘ een andere, ruimtelijke betekenis en is het geen plat vlak meer maar wordt het plastisch en gaat een relatie aan met de omgeving. (A. Fill the Gap)

Een volgende stap in het creatief proces is een poging om deze ruimtelijke voorstelling te 'ensceneren'.

Organisch geplooide materialen (o.a. leder, pels, veters) verworden tot een ondefinieerbare sculptuur. (B. Environment of the Gap)

Wat niet gezegd kan worden, kan gedaan worden.

Zet de deuren open!

Photography / Collage / Drawing / Ceramics ( basis) / Creative writing / Film / Sound / Free graphic  / Fashion design ( basis) / Art history / (art) Education / Singing ( classical ) / (mouvement ) Theatre /