Simon Barroo, een artiest met een (syn)droom

Simon is een grafisch en visueel kunstenaar. Zijn favoriete materiaal bestaat uit een fijn penseel en Oost-Indische inkt. Hij studeerde illustratie aan het Gentse Sint-Lucas Instituut en volgt momenteel een avondopleiding vrije grafiek in de Blindestraat te Antwerpen. Hij focuste zich voornamelijk op lithografie. Vorig jaar ontdekte hij de talrijke mogelijkheden van zeefdruk.

Simon creëert graag in afzondering. Hij ontlokt wel graag kritiek bij anderen. Zijn vangst stuurt hem de andere richting uit. Hij legt bemerkingen naast zich neer en duikt in het proces van ‘ik en iets doen’. Zijn onderwerp rijst vanzelf.
(Abstract) expressionisme, surrealisme, dadaïsme en psychoanalyse intrigeren hem. Het is geen toeval dat het werk van M. Duchamp, L. Bourgeois en G. Matta Clark hem fascineert.

Zijn werk, een droom, misschien wel een nachtmerrie, een inspirerende reis van langzaam blind worden. De samenloop van zijn fysieke beperkingen mondt uit in verscheidene creaties. Tweerichtingsverkeer. Destructie wordt creatie waarbij hinderpalen het begin vormen van nieuw werk. Zijn handicap is bijzaak maar de toeschouwer ervaart allicht deze invloed in zijn werk.

‘The blind leading the blind’, een passende quote vindt zijn vriend, collega, schilder Marc Palmer, als rode draad doorheen Simons werk. De Bijbelse metafoor is meermaals uitgebeeld door o.a. Pieter Bruegel de Oude. Simon levert een tragikomisch verhaal waarvan hij enkele passages met u deelt. Of beter: de artiest met een (syn)droom leidt u als toeschouwer doorheen zijn proces, dat zoals de metafoor beaamt, een tocht is van (letterlijk) vallen en opstaan.

Simon bootst zijn dagelijkse belevingen, beslommeringen na ... Een wereld waarin u schippert tussen zien en niet zien. Het is misschien wel wat in ‘Wonderland’ rondhuppelen. De hoes van ‘The White Album – The Beatles’ in braille, een oversized nooduitgangsbord, de blinde hoek ... Zaken die betekenisvol zijn voor de artiest, worden ter confrontatie uitgestald.

Simons ‘work in progress’ bestaat uit een zoektocht naar archetypes. Hij manipuleert het oorspronkelijke beeld, deelt het op in entiteiten, waarna een collage van details terug een geheel vormt.

(c) Maaike Merens, 2013
https://maaikemerens.wordpress.com/