Op mijn zoektocht vind ik inspiratie in textiel en in materialen die gewoonlijk een andere toepassing vragen. Zo weefde ik met wilde wingerd-takken, gesponnen papier, versneden dekens, aangespoelde wortels en videobanden. Tijdens de lockdown verknipte ik mijn afgedankte kledingstukken om er nieuw werk mee te maken. Ik heb een voorliefde voor monumentale weefwerken. Ondanks het feit dat ze opgebouwd zijn uit oude, gerecycleerde materialen komen ze toch nieuw en verfrissend over. De kleur en textuur van het  materiaal vind ik belangrijk maar ook de verhalen die ermee verbonden zijn. De beelden op de videobanden zijn niet meer te zien - als je het niet weet,  merk je zelfs niet op dat ze de basis van het werk vormen - maar toch spelen ze een rol in het eindresultaat. Ik vind het belangrijk dat het oude, doorleefde materiaal de aanleiding is voor een nieuw hedendaags werk.

Het tactiele van textiel spreekt mij erg aan. De meeste vezels die ik gebruik hebben al een leven achter de rug. Ze zijn gebruikt, betast, bewerkt, versleten. Al wat ze hebben meegemaakt dragen ze in zich. Ik geef ze een nieuwe toepassing waarin het doorleefde blijft meespelen.