Biografie

Opgeleid als chemicus, gevormd door precisie, leerde ik de wereld lezen in structuren, in bindingen en formules. M’n sportieve carrière - waaronder volleybal op hoog niveau en het behalen van verschillende Dan graden in het Karate — vormden mij zowel fysiek als mentaal.. Begin de jaren ’90 startte ik m’n bedrijf dat kleurstoffen en chemicaliën leverde aan de textielindustrie. De nauwe samenwerking met Duitse, Zwitserse, Chinese, Koreaanse en Japanse partners lieten niet alleen professionele, maar ook diepe culturele sporen na. 

Wat deze culturen met elkaar verbindt, nl. : het verfijnd gevoel voor orde, subtiliteit en een diep respect voor mens en natuur, hebben m’n denken en handelen blijvend veranderd. Het gaat hierbij om een voortdurend streven naar evenwicht en helderheid (orde) met het oog voor het impliciete (onopvallende) en het subtiele (kleine). Een zorgvuldige, eerlijke manier van zijn.
Deze esthetische gevoeligheid overstijgt het louter decoratieve en vormt een bron van innerlijke discipline, aandacht en reductie. Denk hierbij aan de verstilling van Koreaans Dansaekhwa, de poëtische soberheid van Japanse wabi-sabi, of de structurele helderheid van Zwitserse grafiek. 

M’n artistieke reis begon eind de jaren ‘90, aan het KASK in Kortrijk, waar ik eerst in het keramiekatelier werkte en me daarna verder klassiek ontwikkelde als tekenaar, schilder en fotograaf. De eerste jaren waren volledig gewijd aan vormstudie, realistisch en figuratief werk, sterk beïnvloed door de vaardigheden van de barok meesters, als Rubens, Vermeer, Caravaggio, Rembrandt, Velasquez, etc… Vooral hun beheersing van licht, vorm en drama sprak me diep aan. 
Gaandeweg ervoer ik de vorm niet langer als drager van betekenis, maar eerder als een begrenzing voor m’n verdere ontwikkeling. Figuratie, trok me steeds dieper in de wereld van herkenning, terwijl mijn aandacht verschoof naar iets stiller en essentiëler. Ik zocht naar zuiverheid en essentie, waarbij ik de beperkingen van figuratie achter mij kon laten, om ruimte te maken voor een meer introspectieve en minimalistische benaderingen.

Het beeld moest wijken voor verhouding, spanning, ritme, ruimte en tijd. Wat begon als een subtiele verschuiving, groeide uit van een expressieve figuratie naar een uitgezuiverde, eerder minimalistische beeldtaal. Dit reduceerde m’n werk tot het strikte noodzakelijke, waarbij ik bewust eenvoudige materialen ben gaan opzoeken. Deze overgang was geen esthetische keuze maar vooral voor mezelf een innerlijke noodzaak.

M’n fotografisch werk sluit hier naadloos op aan. Ik leg abstracte - en geometrische vormen, schaduwen en structuren vast — niet wat zichtbaar is, maar wat spreekt als je vertraagt. 
Mijn beelden tonen geen narratieven, noch decors, maar relaties : tussen vlakken en lijnen, licht en donker, materie en leegte en tussen mens en natuur.

Mijn werk is geen poging om te ontsnappen aan de werkelijkheid, maar een manier om deze zonder ruis of clutter te benaderen. 

Het is een vorm van respect, voor stilte, materie en natuur.

Jo Vandeleene
mei 2025