Jonas Callaert woont en werkt in Aalst, tussen Brussel en Gent.

Hij voert een schilderkundig onderzoek uit naar de marge van het schilderij en de afsnijding van het beeld. Hij beschouwt schilderkunst als venster op de wereld, met fotografie en collage als aanleiding om te schilderen.

Enerzijds is er een grote belangstelling voor het landschap en zijn eigen omgeving. Anderzijjds voelt hij zich enorm aangetrokken tot de grote tragische figuren uit de populaire cultuur. Dit resulteert in een brede waaier aan geconstrueerde beelden, herhalingen van oude schilderijen en overschilderingen. De schilder wisselt tussen abstract en figuartief, steeds doelgericht, beeld per beeld.

Twee  fragmenten uit het boek ' Denken over kunst. Een inleiding in de kunstfilosofie.' van VAN DEN BRAEMBUSSCHE sluiten nauw aan bij het denken van Jonas Callaert:

'De schilder schept niet ex nihilo, maar wordt in zijn creatieve expressie bepaald door de zichtbare wereld zelf, door zijn eigen voorgeschiedenis als schilder en de geschiedenis van de schilderkunst zelf. Dit visueel en historisch bewustzijn verdicht zich echter in zijn bezigheid van het moment en krijgt het karakter van een ‘eeuwig nu’, een ‘voorlopige eeuwigheid’. Zijn bezigheid voltrekt zich in een ‘nu’, waarin hij het verleden samenbalt, zonder zich hiervan bewust te zijn.'

'Van buitengewoon belang is de marge, het wit op de rand van de bladzijden tussen de regelsen de woorden. Er is sprake van een merkwaardige paradox: Datgene wat eigenlijk zonder betekenis is –er staat namelijk niets- verleent betekenis aan wat er wel staat. In dit opzicht maken het ongezegde, het ongedachte, het vergetene en het uitgeslotene elke tekst tot wat hij is.'