Al van jongs af aan was tekenen ook een manier om te ontsnappen aan de harde realiteit van het dagelijkse leven. Het was de toegang tot een magische wereld waar alles mogelijk was. Ik kon helemaal verdwijnen in een tekening en in mijn hoofd ontpopte zich ook vaak een heel verhaal. 

Ik vergaapte mij als kind ook vaak aan mooie illustraties bij boeken die een verhaal gewoon sterker maakten. Een illustratie die dat niet deed kon echt afbreuk doen aan het verhaal voor mij. Hierbij denk ik aan de illustraties van onder andere Jan Bosschaert. Ik hou nog steeds van zijn tekenstijl. 

Ik werk met verschillenden materialen en mediums. Tegenwoordig teken ik ook vaak digitaal. Je kan op verschillende groottes en materialen afdrukken, gebruik maken van lagen, heel ver uitzoemen en tot in de details werken,... Maar vaak denken mensen aan AI wanneer je zegt dat je tekeningen digitaal zijn. Waardoor de moeite en het werk dat je hieraan besteed hebt onderschat wordt.

Vandaag is tekenen en schilderen nog steeds een vorm van ontsnappen aan de realiteit en de grootste vorm van ontspanning voor mij wanneer mijn gevoelige geest overprikkeld is. Het helpt mij ook bij het verwerken van emoties. 

Ook in mijn werk als leerkracht opent het deuren naar gevoelens van de kinderen. Gevoelens lijken makkelijker bespreekbaar te worden als je intussen iets aan tekenen of schilderen bent.