Dit werk was gebasseerd, op het absurdisme van overvloed aan regeltjes. We worden altijd maar meer en meer in het nauw geduwd en mogen minder en minder omwille van dat wel altijd maar meer en meer regels worden opgelegd. Vanuit de overheid, vanuit het verkeer, vanuit je werkgever, vanuit festivals, ... we moeten alsmaar meer en meer in een rechte lijn lopen. Dit werk is een tegen reactie hierop. Een klein beetje anarchisme, waarbij ik een verkeersbord, gebruik voor iets anders voor wat het bedoelt is. Het is omgevormd tot een tafel, waarbij je met vrienden kan drinken, plezier maken, lullen, en zelfs rond de pot draaien zoveel als je wil. De benaming is niet toevallig gekozen. Toen ik het bord ging kopen. Wou ik vanuit een grafisch perspectief het verkeersbord van een rond punt. Het teken van oneindigheid, omdat ik niet wil dat de vrijheid stopt. En de verkoper zei" het bord rond de pot" Wat ik dan ook meteen een goede tittel vond. Pot kan evengoed verwijzen naar een pint, of een ander drankje. Of zelfs een potje kaarten. Het slaagt telkens op ontspanning, niet aan regeltjes te moeten denken.

En even te denken dat alles de pot op kan.