Dit werk maakte ik 2 dagen voor de start van een groepsexpo in 2015.

Ik had al een werkje klaarliggen om in te dienen, maar ik was er niet tevreden over. Ik had echter totaal geen inspiratie. De tijdsdruk maakte het er niet beter op.

Ik voelde een drang om naarbuiten te gaan. Iets in mij zei me dat ik daar het antwoord zou vinden... Een kwartier later vond ik dit stuk steen en wist ik; 'Hierop ga ik iets maken.'

Een beeld van een rauw ei kwam als idee in me op.  Wat later een vage jeugdherinnering bleek te zijn.

 Ik diende mijn werk in, de vernis nog nat, maar men kon erom lachen.

Missie geslaagd, het begin van een reeks schilderwerkjes 'met een lach en een knipoog'.