Wild child I en II nodigen de kijker uit om plaats in te nemen, buiten de lijntjes te bewegen, zichzelf te zijn, ook als dat niet direct past in maatschappelijke normen. 

Als kunstenaar met C-PTSS (complex posttraumatisch stresssyndroom) is veiligheid een belangrijk streven. Ik ervaar de gevolgen van mijn onveilige jeugd in elk aspect van mijn leven. Dat kan er echter voor zorgen dat mijn wereld klein wordt, veilig, maar heel beperkt. 

Om dat te voorkomen creëer ik visuele reminders, om mezelf (en anderen) eraan te herinneren dat de wereld niet alleen maar lelijk is, maar vaak ook spannend en mooi, en het leven verrassend, en behoorlijk fantastisch. Maar om dat te ervaren, moeten we buiten onze comfortzone treden, plaats durven innemen, onszelf durven zijn. Ook al ziet er dat soms wat raar uit...