Ondanks zijn virtuositeit en talent hoor je hem niet op de radio en zie je hem nooit in een concertzaal. Hij is één van die ontelbaren die om de een of andere redenen uit de boot vielen, al jaren gedoemd om op een straathoek of in een portaaltje te musiceren voor een snel voorbijgaand publiek, waarvan slechts enkelen zo nu en dan wat kleingeld in zijn potje werpen, zodat hij weer even verder kan (de hond die ik bij de straatmuzikant schilderde is een herinnering aan mijn overleden herdershond waar ik tien jaar lang vriendschap en liefde van kreeg).