Het ruimtelijke aspect in het werk van Malgorzata Maria Olchowska spreekt me erg aan. Door de opstelling en de plaatsing van de werken ontstaat er een nieuwe ruimte waar je als kijker kan doorlopen. Je kan je voorstellen dat je deel uitmaakt van het werk. Het gebruik van ietwat doorschijnend papier accentueert dat. Bovendien trekt ze de tactiliteit van de houtskeletbouw en de staketsels door naar de hele presentatie. Malgorzata Maria Olchowska slaagt erin om de begrippen ‘tekenkunst’ en ‘vrije grafiek’ open te trekken. Ze toont ons een mogelijk antwoord op de vraag hoe je aan een tweedimensionaal een derde dimensie kan toevoegen.