UV prints op Japans papier - van eerder bewerkte planten met telkens één bijgeknipt blad. Het voelt alsof je naar röntgenfoto's kijkt waarin het wetenschappelijke en het organische elkaar bestuiven, en waarbij vragen opborrelen over tactiliteit van het materiaal, maar ook over de manier waarop mensen ingrijpen op de natuur. 

Ze zijn 'geknipt' volgens de principes van de CRISPR-techniek, zoals die in biotechnologische termen heet, alsof hun genencode opnieuw wordt samengesteld.

Hoe nature en nurture, kunst en ecologie, concept en esthetiek elkaar prikkelen, al dan niet met een discrete knipoog.’