Dit werk is een fictief portret opgebouwd uit was, plastic , plakband, garen en lapjes.

Het portret is een onderdeel van een serie portretten die met weinig voor de handliggende materialen opgebouwd zijn. Wat deze portretten gemeenschappelijk hebben is de verwijzing naar het verleden, van de individuele kunstenaar, maar zijn mogelijk ook herkenbaar voor de toeschouwer. Ze verbeelden de evolutie van de kindertijd tot de laatste faze in het leven. De draden zijn symbool van de levensloop. Kinderen spelen een spelletje met draden op de speelplaats. Het "masker" opgebouwd uit verwarde draden is niet meer te ontwarren. 

Het portret is een steeds terugkerend thema in mijn werk. Steeds weer op een andere manier uitgewerkt. Uiteindelijk blijf ik op zoek gaan naar de ultieme weergave van de mensen in mijn onmiddellijke omgeving of de toevallige passanten die op mijn pad komen.