Voor Pharmacopoea Obscura (2024) wordt de bezoeker ondergedompeld in een geurboeket samengesteld uit kruiden die een centrale rol speelden in de 16e-eeuwse vrouwelijke gezondheidszorg in Mechelen. Het werk vormt een directe dialoog met het werk van Rembert Dodoens, de invloedrijke Mechelse stadsarts en botanicus uit diezelfde eeuw. Zijn kruidenboek biedt een monumentaal overzicht van de lokale flora en hoe die destijds werden ingezet als medicatie. In zijn kruidenboek schrijft hij over kruiden die "de natuurlijke krankheid van vrouwen opwekken" - een cryptische taal om anticonceptie te beschrijven (het verwijst namelijk naar het opwekken van de maandstonden), waardoor deze in de vergetelheid is geraakt. Boonaerts werk vult niet alleen fysiek de ruimte in drie dimensies, maar voegt ook een temporele dimensie toe door een directe zintuiglijke verbinding te leggen met het 16e-eeuwse Mechelen.