Bloementroon tast de grenzen af tussen object en sculptuur. Geïnspireerd op de Delfts Blauwe tulpenvaas, balanceert het werk op het boeiende raakvlak waarin vorm en functie elkaar voortdurend uitdagen. De cilinder, als archetypische vaasvorm wordt repetitief herhaald. Het zijn puzzelstukken, bouwblokken, binnen een afgebakende ruimte. De vaas groeit en transformeert in relatie tot haar omgeving en gebruiker. Ze reikt naar de hoogte en draagt de bloemen. Zo ontstaat een verrassend spel van positioneren, stapelen, schikken en herschikken, met telkens een nieuw en veranderlijk resultaat.