Wat als kleding niet je identiteit uitdrukt, maar gevangen houdt?

Jaren droeg ik een naam, een label dat niet van mij was: zij/haar.
Nu laat ik het vallen, als een oude huid die niet meer past.
Ik rouw om wie ik was, om wat ik droeg en nooit echt kon zijn.
En toch… ik adem, ik sta op, klaar om te zijn wie ik werkelijk ben.

Wat zou jij afwerpen?
Welke last draag jij die niet van jou is?
Sta even stil. Plant een bloemetje.
Laat groeien wat echt van jou is.