Het werk toont een groot hoofd dat over meerdere losse doekjes is gestikt. Elk doekje maakt deel uit van de tekening, zonder dat ze aan elkaar genaaid zijn. Het haar wordt afgebeeld als stengels met bladeren, met hier en daar een gouden bloemknopje.

Bovenop ligt een tweede doekje als een sluier, met daarop een naakt vrouwelijk lichaam. Pas wanneer de sluier wordt opgehoffen, verschijnt het zijprofiel van het hoofd met een derde oog en een tweede mond.  De sluier is een hint naar een andere, verborgen dimensie. Het lichaam is letterlijk zichtbaar, maar het bewustzijn, de innerlijke stem, of de tweede mond blijft verborgen totdat men actief deelneemt – door de sluier op te tillen.

Het werk speelt met lagen, verborgenheid en ontdekking, en nodigt de toeschouwer uit om te kijken en te ontdekken wat zich achter de sluier verbergt.