In dit derde medium-experiment vertrek ik vanuit mijn fascinatie voor functionele grafische elementen en typografie bedoeld om te waarschuwen, zuivere informatie weer te geven, of te nummeren. Zulke beelden zijn alomtegenwoordig, ontworpen voor helderheid en niet voor esthetiek. Toch ontstaan er momenten waarop onbedoelde defecten, slijtage of overschilderingen deze notaties onbruikbaar maken en er nieuwe betekenis ontstaat. Deze utilitaire grafiek - en juist de momenten waarop haar functionaliteit faalt - vormt een belangrijk thema in mijn fotografisch werk.

In een treinstation viel mijn oog op een defect informatiebord waarvan de typografische resten een verrassend ritmisch patroon vormden. Dat patroon vertaalde ik naar een gebreide sjaal: aan de voorkant wordt het bordmotief in breisteken verwerkt, aan de achterkant verschijnen fragmenten van typerende stationstypografie – zoals het NMBS-logo, remspanning van de wagon, gewicht van de trein of veiligheidsaanduidingen. Het opnemen van deze grafische lagen in de breistructuur opent nieuwe visuele mogelijkheden.