Dit werk begon met een eenvoudige vraag: hoe kan het diepst mogelijke zwart worden bereikt via etstechnieken?
Het proces omvatte experimenten met textuur, diepte en techniek — waaronder aquatint, mezzotint en vernis-ets — om te onderzoeken hoe oppervlaktebehandelingen de visuele dichtheid beïnvloeden.

Het werk test hoever chemische reacties kunnen worden opgevoerd zonder dat de tonale rijkdom verloren gaat, en waar de technische grenzen beginnen te verschijnen. Hoewel dit nog een vroege studie is, markeert het het begin van een onderzoek dat kan uitgroeien tot een bredere verkenning van zwart en wit, aanwezigheid en afwezigheid.

Het project weerspiegelt een methodische maar intuïtieve benadering, waarin elke uitdaging een ingang vormt tot materiaalgedreven visueel onderzoek.