In 2010 ontwierp ik dit smeedijzeren beeld, oorspronkelijk in dialoog met een schilderij dat inmiddels spoorloos is geraakt. Het werk kan dienen als subtiele tuindecoratie: je kijkt erdoorheen, waardoor het niet meteen opvalt. Dankzij de sfeerverlichting en de warme herfstkleuren in de tuin ontstaat een aangename, bijna meditatieve waarneming.