Een visueel ritueel, een cultureel portaal

Er was eens een verhaal – eenvoudig, maar krachtig. Een vriendin vertelde me ooit over een deur, een foto, gericht naar het zuiden. Lachend wuifde ik het weg. Tot de dag dat ik zelf naar verandering verlangde. Twijfelend plaatste ik een deur op mijn muur, naar het zuiden gericht, net als zij.

Wat begon als een gebaar zonder geloof, werd het begin van een wonderlijk pad. Ik ontmoette mijn levenspartner op veertigjarige leeftijd. Mijn leven kreeg vorm, kleur, beweging. Vier extra deuren volgden, elk opnieuw een zuidelijke blik, elk een nieuwe opening. Van mijn thuisland naar Parijs, van Parijs naar Overijse. Ik trouwde, kreeg een dochter – en telkens weer: een deur.

Mijn ervaring groeide uit tot een verlangen om deze symboliek tastbaar te maken. Zo ontstond dit kunstwerk: een kunstwerk van twintig deuren, elk geïnspireerd door een andere cultuur, een andere traditie, een ander verhaal.

Want de deur – in al haar vormen – is universeel.
Zij staat symbool voor transformatie, voor moed, voor overgave.
Voor wie wij waren, zijn en worden.

De deur en ik
De deuren en wij