Penelope Deltour over dit werk: ‘Tijdens de ontdekkingsreis doorheen Beeld sprong dit werk me meteen in het oog. Het laat me sindsdien niet meer los. Ik word ontroerd en tegelijk verschijnt een lach op mijn gelaat bij het zien van het werk. Wivina neemt me mee op een nostalgische trip, doorheen verstilde beelden en zachte kleuren, doorheen nauwkeurige observatie en persoonlijke indrukken. Alsof we stiekem vanop een bankje ‘mensen kijken’ en de wereld zien bewegen. De indrukken zijn uitgepuurd. Ze creëren een intieme, mysterieuze sfeer, met zachtheid en een vleugje humor. 
Het vervreemde berglandschap wekt het gevoel van een (openlucht)museum, waarin een man aandachtig kijkt naar de zin ‘People are strange’. Zou hij weten dat het misschien over hem gaat, dat hij zelf deel uitmaakt van een tentoongesteld beeld waar hij de hoofdrol kreeg? Het maakt me nieuwsgierig naar wat hij denkt. Zou ik er de berglucht kunnen ruiken of gaat het om een decor? Dat mensen vreemd zijn, dat is alvast een zekerheid.’