In de jaren na mijn academische opleidingen, ging ik experimenteren.
Olieverf was minder mijn ding. Ik leerde dat het plastische aan de verf; het driedimensionale van de kleurrijke pasta me beter lag. In de materialen waar ik mee werkte vond ik inspiratie bij de werken van Antonio Tapiès. Uiteindelijk verliet ik steeds meer het doek om in de ruimte te werken. In het begin met klei, steen en hout en langzamerhand steeds meer met mensen in film, televisie en happenings.

Terwijl veel van mijn werken verloren zijn gegaan of ik ze weggegeven heb aan vrienden en familie, vind ik nu en dan nog eens een foto of werk terug. Hier zie je een torso die ik van klei maakte en in mijn houtkachel heb gebakken. Ik hou van de as en de verschillende verkleuringen die ontstaan door de ongelijke hitte. Daardoor krijg je minder egale rode kleur en kunnen micro barstjes en scheurtjes het beeld juist meer levende vorm.