Als jonge twintiger bracht ik eind jaren 80, een volledig jaar door bij verschillende indiaanse gemeenschappen in Mexico, onder meer de Otomi’s. Ik voelde mij daar helemaal thuiskomen. Vooral met het ouder worden kwam er vaak een gevoel van heimwee naar die tijd en naar het eenvoudigere leven van die mensen. Zo gebruiken ze de schaarse vegetatie (oa de agave) om vezels te maken en deze dan te verven en te verwerken tot mooie geweven stoffen. Het stimuleerde mij, zoveel jaren later om ook op zoek te gaan naar de eigen flora hier en deze te gaan gebruiken in mijn werken. Oa voor het kleuren van textiel, maar ook om via planten een taal te vinden om mijn gevoelens ten opzichte van dagelijkse gebeurtenissen uit te drukken. Hier  1 werk uit deze reeks : Recuerdos de los Otomis, (waarin ook de kleine souvenirs, foto’s en brieven uit die periode verwerkt zijn). Heimwee omzetten naar het leven nu.