Patrick over zichzelf: ‘Ik heb geen exclusieve onderwerpen, maar landschap, straat en stad vormen toch de hoofdmoot van de foto’s die ik maak. ‘Schoonheid’ en/of spektakel zijn daarbij niet altijd mijn uitgangspunt. (‘I do not operate on the WOW-level’) Ik maak vaak foto’s van ‘lelijke’ of deprimerende dingen, beelden en situaties die saaiheid of eentonigheid weergeven, maar ik probeer ze vast te leggen in een verantwoord beeld dat de aandacht tijdens het bekijken ervan vasthoudt (indien de kijker daartoe bereid is).

Wat voor mij vooral telt in een foto is de sfeer,  het aanvoelen, de associaties die het beeld oproepen en die voor iedereen verschillend kunnen zijn. Ik fotografeer al heel lang, maar de echte passie ervoor is ongeveer 25 jaar geleden ontbrand. Ik heb geen kenmerkende ‘stijl’ al zijn er parallellen tussen series die qua inhoud aan elkaar verwant zijn (in landschaps- of natuurfotografie bijvoorbeeld) Ik zou ook kunnen zeggen dat mijn stijl afhangt van mijn onderwerp...

Mijn inspiratie komt vaak onbewust en onverwacht. Terwijl ik in een park wandel, terwijl ik over de autosnelweg rijd of door de stad wandel, door een fotoboek blader, inspiratie komt van alle kanten. Het mooie van de fotografie is die inspiratie direct te kunnen vatten en in een beeld vast te leggen’.