An Craps woont en werkt vlakbij Brussel en studeerde in juni 2017 af aan de BKO academie voor beeldende en audiovisuele kunsten in Overijse. Vandaag volgt ze hier de opleiding specialisatie in de schilderkunst.

Ze start van bestaande of eigen samengestelde beelden en persoonlijke foto’s, die krachtig en confronterend zijn, maar ook een zekere melancholie en imperfectie hebben. Hierdoor roepen ze onbewust of bewust vragen en emoties op. Ze verzamelt deze al jaren in zowel een papieren als digitaal archief.

Een element dat altijd voelbaar is in haar portfolio, is een constante zoektocht naar persoonlijke ontwikkeling en eigenheid (vergaard door nieuwe indrukken, kennis en dagelijkse belevingen) versus de nood aan ademruimte, focus en eenvoud.

Alhoewel de start van een nieuwe serie deels toeval en het thema geen doel op zich is, gaat de keuze ervan altijd gepaard met dat spanningsveld tussen overdaad en rust. Ook de schoonheid die ze in de imperfectie van het onderwerp ziet is bepalend. De keuze van het kleurpallet is een middel om de sfeer die ze wil overbrengen op te bouwen. De krachtige schetsen van Rubens, de Sevilla reeks van Meunier maar ook de Spaanse kunstenaar Sorolla hebben een invloed op de aangebrachte beweging in de werken en ook in het gebruikte kleurenpalet. Daarnaast is An ook sterk beïnvloed door de abstracte schilderijen uit de jaren zestig van Cy Twombly of Joan Mitchell, waardoor het werk veelal grootschalig expressionistisch, gericht op de emotionele interactie tussen kijker en schilderij is. De werken bevatten ook een zekere structuur of een beperkte hoeveelheid realisme maar dit is veelal toeval en geen doel op zich.

Het proces dat ze toepast laat haar toe om uit de alledaagse ratrace die de maatschappij is, te ontsnappen en creëert een oaze van mentale rust waarbij de verworven indrukken uit haar persoonlijke zoektocht aangewend worden. Het basis beeld wordt op een bepaald moment los gelaten en zo wordt het werk een onbestaande nieuwe wereld waarin zowel de maker als de toeschouwer op zoektocht kan gaan.

 Ze gebruikt als basis een krachtige en herkenbare schriftuur om de verschillende materialen zoals acryl, olieverf, pastel of inkt aan te brengen en combineert dit met subtiele details die vanuit toevalligheden ontstaan of zeer bewust worden aangebracht. Ze bouwt het werk op in vele lagen en speelt met de verf door transparanties en dekkende lagen te combineren. Door al deze gemaakte keuzes, heeft het werk ademruimte nodig om door te dringen.

Het eindpunt is een onbestaande nieuwe wereld waarin zowel de maker als de toeschouwer los kan komen van de  omgeving en op ontdekkingstocht kan gaan.