Barbara scheurt, schuurt, knipt, krast in de lagen van het verleden en het heden door hen te herschrijven als metaforen van schoonheid en verval.

Ook onderzoekt ze ons onderbewustzijn en onze overtuigingen die taboes en trivialiteiten scheiden.

Onderwerpen als sterfelijkheid, de psyche, spiritualiteit, tijd en relatie mens/natuur zijn steeds aanwezig.

De beelden hebben steeds een diepere betekenis, die de interpretatie aan de toeschouwer overlaat.