Maarten heeft één geloof: ijzer. En daarmee wil hij iets maken. Het liefst recht uit het hart, zonder voorstudies, een mal, schetsen of een model in klei. En dus begon hij gewoon. Met verhitten, kloppen, bonken, slaan en vormen. Zo ontstonden de ijzerkunsten van Maarten. Nooit gehinderd door welke opleiding dan ook.

       Rechtstreeks, direct en op zijn gevoel. En altijd met bijzondere ideeën in zijn achterhoofd. Ontstaan tijdens wandelingen door de natuur, een autoreis of gewoon: door zijn unieke blik op de alledaagse wereld. Hij ziet, voelt en beleeft het op een geheel eigen wijze. Dan beginnen zijn kunsten. Met een stoere, ruige en sterk expressieve ijzertoets als leidraad. Sterke, ruwe, forse en vaak organische ijzeren vormen bovenop sokkels van oeroude meerpalen. Zo. Dat staat.

       Alles begint in zijn hoofd. En dan vertaalt Maarten het naar ‘zijn’ ijzer. Nooit strak, gepolijst of keurig afgewerkt. Maarten omarmt de imperfectie van lasnaden, deuken, krassen en spontaan gevormde vormen. Zo spreken zijn ijzerkunsten helemaal voor zich. Laat Maarten maar ijzeren, dan komt het altijd goed. Het applaus ervaart hij als de meest waardevolle kers op de taart. De ijzers van Maarten, dat raakt. Recht in het hart. En dat voel je. Applaus.

Bron: FRITS (stadsmagazine Eindhoven)