Mijn werk is vrij pessimistisch van insteek als ik er zo zelf naar kijk. Stenige emoticons, geamputeerde bustes, vervormde gezichten, uitgerokken hoofden, verzwaarde sculpturen etc. Nochtans was negativiteit nooit echt mijn uitgangspunt, eerder ben ik verleid door de esthetische vorm die het kan aannemen, zoals die van een gedeukte auto na een ongeval. De deformaties wil ik wel zo echt mogelijk doen lijken, ze ontstaan niet al tekenend maar worden vooraf zorgvuldig voorbereid door middel van 3D computersimulaties. Het uittekenen in houtskool is in wezen overbodig, het is bovendien soms lastig en tijdrovend. Maar het geeft het eindresultaat een zeker patina dat je niet krijgt door het af te drukken. En ook: het is tegengesteld aan de vluchtigheid waarmee je een beeld bekijkt, door het te tekenen kijk je echt naar wat je ziet.