Inge Vanheule

Bio

Sinds 2018 ontwikkelde Inge gaandeweg een verhaal van 'landschapreducties', YAMA. Eerst via inktschilderingen op handgeschept papier en bijkomend ook in keramiek. Het boeit haar omdat zij ook zelf in de creatie van de landschapreducties ook zelf ‘onderweg’ is.  Met YAMA schrijft Inge ook haar verhaal.  Een verhaal van een (on)bewuste dialoog tussen haar inktschilderingen, de objecten in klei en het (onbeschreven) blad papier. 

Het is een zoektocht om in het beeld weg te laten wat overbodig is.  En dat gegeven laat haar niet los. Want ook het leven is een zoektocht waarin zij het overbodige tracht weg te laten.

In de hedendaagse samenleving met een zondvloed aan beelden/opinies/prikkels, brengt zij objecten waarin zij een landschap decimeert tot iets kleins.  Je brengt dit object in huis en krijgt belevingen die ook ontstaan als je in de natuur aanwezig bent. De landschapreducties trekken de natuur binnenskamers en bieden een tegengewicht in een leven vol over-informatie, ruis en complexiteit. 

Het creatieproces is voor Inge een circulaire beweging van buiten naar binnen én van binnen naar buiten. Haar werk vindt zijn oorsprong in haar rijke gevoelswereld en observatievermogen. Zowel via de klei als de inkt creëert zij een beeldtaal met een transformerend, troostend en verzachtend karakter.   Zij streeft ook naar object waaruit een oerkracht straalt, gecombineerd met een dromerig karakter. 

Het is haar wens dat een ‘werk’ dat zij loslaat, een plek krijgt in iemands ‘eigen plek’. 

Belangrijke inspiratiebronnen zijn Japanse esthetiek, literatuur, natuurfilosofie zoals 'Walden' van Thoreau als haar eigen onderdompelingen in de natuur. Voor de inktschilderingen ging zij in de leer bij Lieve Van der Weeën en zenmeester Beppe Mosuke. Keramiek werd een aanvullende nieuwe beeldtaal en die zij ontwikkelde tijdens mijn 4 jarige studie aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Gent (2000-2024). Momenteel volgt zij een specialisatie aan deze Academie rond Reflectie en Tentoonstellen.