Net als JR Artist en Basquiat, volgde Intvis geen kunstonderwijs. Hij werkte lang als sociaal cultureel bemiddelaar in Guatemalteeks oorlogsgebied en maakte er kennis met de eeuwenoude Maya wetenschap. De wereld zou drastisch veranderen op 21 december 2012. Zijn eigen wereld veranderde alleszins bruusk. Hij verloor alles. Met fotografie, tekenkunst en poëzie begon hij de wereld rond zich terug op te bouwen. Op zoek naar het verkleinen van de kloof tussen mensen en kunst, ontdekte hij in 2019 street art. Er zijn niet veel kunstschilders die hun eerste schilderij verkopen voor 7500 euro, maar zo startte hij. Sindsdien schilderde hij meer dan 3000m2 publieke kunst over heel de wereld en dat alles terwijl hij het grootste deel van de zorg voor drie kinderen op zich nam. 

Het grootste Europese mural portret is van zijn hand en het portret van een feministe “Door mijn stem” werd door meer dan 350.000 mensen bekeken. Nog geen drie jaar na zijn debuut werd zijn werk al internationaal verkocht. Hij definieert zijn werk niet als street art, een courant foutief gebruikte term volgens kunstcritici, maar als contextuele kunst, waar de context de straat is. 

Hij maakt publieke kunst toegankelijk voor mensen met een visuele beperking via een gratis poëzie app, Public Poetry Publishers. In 2023 maakte hij samen met een collega met een visuele beperking een monumentaal textielkunstwerk in het S.M.A.K.