zitten en observeren

dat is wat ik het liefst doe, waarvoor ik gemaakt ben

wat ik teken is wat ik oppik en, soms veel later en onbewust, weer neerleg

niet letterlijk, maar intuïtief en associatief, golvend op taal en toeval

in zekere zin is mijn werken verwerken, mijn maken doormaken

dat is veelal niet vooropgezet, wordt vaak pas duidelijk in het grotere geheel

in de opeenvolging van dagelijkse tekeningen

zo gaat het tekenen ook betekenen

een beeld ontstaat uit de grondstof die de dag voorzag

wie iets wil maken moet z’n grondstof kennen

ik houd van kijken tot ik ken

van zitten en observeren

van tekenen

elke dag