Masterproject 

Door een productieproces los van mijn computerscherm en een uitwisseling via brieven, probeer ik een nauwere band te creëren tussen mij en mijn ontwerpen. 

Ik stel grafisch ontwerp en mijn tijd ter discussie. 

     Ik leef in een tijd en generatie waarin alles razendsnel moet gebeuren.  

Deze generatie leeft in een digitaal tijdperk dat een enorme druk met zich meebrengt.  

Ik pleit voor een vertraging in deze versnelling en doe dat vanuit het perspectief van een grafisch ontwerper. 

Mijn doel is om een diepere band te krijgen met mijn ontwerpen en om de rol van tijd en de discipline van het grafisch ontwerpen zelf te heroverwegen. 

Om dit aan te pakken heb ik besloten om weg te gaan van mijn computerscherm en me te verdiepen in handmatige ontwerp- en druktechnieken.  

Manieren van creëren te gebruiken die me meer in contact brengen met mijn ideeën, ontwerpen en materialen. 

    In deze zoektocht naar een dichtere connectie tussen mezelf en mijn werk,  

vroeg ik me af of andere grafisch ontwerpers zich ook overweldigd voelden door de haast en digitale mogelijkheden, en hoe zij dit benaderden binnen hun eigen praktijk.  

Ik formuleerde mijn vragen in een grafisch, tactiel onderzoekspakket en stuurde dit per post naar verschillende grafisch ontwerpers om met hen in dialoog te gaan. Door dit ontwerpproces en de discussies over materialen, handmatige versus digitale technieken, en ontwerp- en drukprocessen, vond ik antwoorden en inzichten die mijn eigen werk verrijkten. 

    In al mijn creaties heb ik bestaande, ontdekte of afgedankte vormen hergebruikt om mijn intentie te onderstrepen om niet iets nieuws te creëren. Ik heb handmatige technieken gebruikt om objecten te maken die worden gepresenteerd op een manier die uitnodigt tot aanraken en manipulatie.