Dit werk bestaat uit een strakke, witte porseleinen kubus, die symbool staat voor orde en minimalisme. Aan de hoeken van de kubus verschijnen delicate scheuren, waaruit zachtgekleurde, pastel porseleinen bloemen voorzichtig doorbreken. Deze bloemen, fragiel maar vol leven, symboliseren de veerkracht van de natuur die zelfs door de meest rigide structuren heen weet te groeien. Het contrast tussen de strakke, geometrische vorm van de kubus en de organische kwetsbaarheid van de bloemen benadrukt de voortdurende kracht van de natuur om zich te manifesteren, ongeacht de obstakels. Een subtiele maar krachtige ode aan balans en doorzettingsvermogen