In dit werk sluimeren autobiografische elementen,  verweven met beelden uit mijn kindertijd. Dit persoonlijke narratief vormt de basis, zoals herinneringen aan de woonkamer van mijn grootmoeder, waar porseleinen beeldjes op kanten lapjes op de kast stonden. Deze huiselijke en tedere beelden brengen een gevoel van nostalgie met zich mee, een terugkeer naar zorgeloze dagen.

Mijn proces is even intuïtief als creatief. Ik start met herkenbare elementen, maar laat het onderwerp uiteindelijk los. De verf, de lijnen en de vormen nemen het over, zonder dat er een vastomlijnd verhaal ontstaat. Hierdoor ontvouwt zich een abstracte wereld waarin de toeschouwer vrij is om eigen interpretaties te geven. Dit werk isniet langer louter tweedimensionaal; het balanceren tussen schilderkunst en sculptuur, waarbij ze spelen met ruimte, textuur en het tastbare karakter van materiaal.

De grenzen tussen disciplines vervagen, en mijn kunst krijgt een driedimensionale kwaliteit, waardoor haar werk zich losmaakt van traditionele schilderkunst en een nieuwe vorm aanneemt.

4o