The everyday chair, often overlooked and taken for granted, transforms into a powerful object through the addition of unconventional elements such as gold or barbed wire. Gold bestows an aura of luxury upon the mundane, a symbolic elevation that turns banality into something sacred. Barbed wire, on the other hand, introduces tension and conflict, a stark contrast to the chair’s inviting function.

These interventions emphasize a paradox: a chair, designed for comfort, becomes a statement of inaccessibility or power. The use of gold and barbed wire raises questions about value, security, and the role of objects in shaping our perception of daily life. In this transformation, the chair transcends its utilitarian purpose; it becomes a work of art, a provocation, a symbol of duality.

"A chair is never just a chair again."

De alledaagse stoel, vaak onopgemerkt en vanzelfsprekend, transformeert in een krachtig object door de toevoeging van ongewone elementen zoals goud of prikkeldraad. Goud verleent het alledaagse een aura van luxe, een symbolische verheffing die de banaliteit verheft tot iets sacrals. Het prikkeldraad daarentegen introduceert spanning en conflict, een scherp contrast met de uitnodigende functie van een stoel.

Deze ingrepen benadrukken de paradox: een stoel, ontworpen voor comfort, wordt een statement van ontoegankelijkheid of macht. Het gebruik van goud en prikkeldraad roept vragen op over waarde, veiligheid en de rol van objecten in onze perceptie van het dagelijkse leven. Hierdoor verwordt de stoel tot meer dan een gebruiksvoorwerp; het wordt een kunstwerk, een provocatie, een symbool van dualiteit.

“Een stoel is nooit meer alleen een stoel.”