Veel van mijn herinneringen zijn uitgewist door een treinongeval jaren geleden. Door de tijd heen zijn deze terug ingevuld door verhalen en foto’s die voor mij de realiteit zijn geworden.  Voor dit project heb ik diep in mijn geheugen gegraven naar de flarden van wat ik mij zelf nog meen te herinneren, zonder de invulling van een ander. 

Aan de hand van foto’s uit het familiearchief heb ik deze momenten gereconstrueerd.  Om het uiterlijke beeld te doen kloppen met mijn innerlijke beeld ondergaan mijn fotocollages een heel proces.  Zowel digitale als manuele handelingen voegen een extra gelaagdheid toe : een (digitaal) ‘stoflaagje’.  Net zoals ‘echte’ herinneringen fluctueren mijn beelden bij elke stap die ik neem en blijft het Reële ongrijpbaar. 

Dit werk toont mijn herinnering aan de vele kastelen die we met het gezin bezochten op vakantie.

Ondertussen zijn er ruim 18 verschillende collages.