Dit werk verkent de menselijke drang om écht te voelen – om volledig op te gaan in emoties zoals droefheid of angst, en één te worden met dat moment.
Het verbeeldt verdriet om wat verloren is, om wat nooit meer zal zijn. Voor sommigen is dat een herkenbare pijn, voor anderen een confronterende waarheid. Fragmenten van woorden en zinnen worden neergepend, steeds herhaald in een ritmische patroon, als een innerlijk gebed. In de groeven van een gedroogde noot vinden deze gedachten hun vorm – vluchtig, maar gevangen in een constante stroom.

De noot staat symbool voor levenskracht. Afdrukken van de noot worden met inkt op papier gedrukt, waardoor gedachten en patronen letterlijk tastbaar worden gemaakt.

Dit werk is deel van de groepstentoonstelling "Collective Roots: innerscapes of healing" PLEK Brussel, van 21/06 25 - 21/09/25 

2025 - Formaat 50 x 70 cm - Inkt - Fineliner - 12 kartaat bladgoud Giusto Manetto