Als ik naar het wit met oranje geblokte tafelkleed kijk, zie ik mijn oma, 

ze pelt garnalen, ritmisch in een vertrouwd cadans 

Mijn oma en het kleed zijn met elkaar verweven, ze zijn voorspelbaar en in harmonie

Het tafelkleed beweegt zich moeiteloos door de tijd en daar waar het neerstrijkt creëert het een eigen universum.

Het fascineert mij hoe de combinatie kleur en patroon je zo gemakkelijk kunnen terugvoeren naar dat wat is geweest of de verwachting naar wat nog komen gaat.

In mijn werk speel ik met dit gegeven. 

Ik herinterpreteer en herschik klassieke patronen in mijn eigen ritme. Zo probeer ik een basis te creëren voor een nieuw verhaal,nieuwe herinnering. mijn verhaal met mijn familie. 

De tijd beweegt zich anders aan een keukentafel; er zijn momenten van bezinning, vertedering, totale chaos en verbroedering. 

Het tafelkleed is onderdeel van dit leven. Ik probeer daarom de tijd textuur te geven, voelbaar te maken; dikke stiksels, langgerekte steken, verfstroken en drukwerk. Het is het handwerk dat het textiel doet leven en daarmee gekoesterd kan worden.

Aan tafel ben je nooit alleen. 

– begeleidende tekst bij het werk 'Aan tafel ben je nooit alleen'-