Vluchtige herinneringen, voorgoed gevangen in een nieuwe huid.

Jet Nuij  onderzoekt in haar werk het proces van ervaring, herinnering, verlies en transformatie.

Met tastbare overblijfselen en herinneringen zoekt zij het verdwijnpunt van het oude en het verschijnen van iets nieuws.

Zo vangt zij vluchtige hersenschimmen, transformeert en vernieuwt die en ontrukt ze in hun nieuwe vorm aan de vergetelheid.

Maar ook die nieuwe vorm blijkt vluchtig.

Zoals een dia de projectie is van een moment, zo projecteert Jet in haar werk de vaste vorm van een herinnering als een gestolde hersenschim.