De wereld verandert eens de duistere sluier van de nacht gevallen is. Zonder licht ben ik genoodzaakt m’n ogen te laten wennen aan het donker en soms op de tast verder te ploeteren door de modderige Hobokense Polders. Ik stel m’n statief op, het is te donker om met autofocus te kunnen scherpstellen. Manueel scherpstellen is de enige optie. Ik kan m’n onderwerp amper waarnemen, geen hulp van de maan deze keer.