Uit een stronk ontspruit een rookwolk van platen in verschillende stijlen en talen. Samen produceren ze een kakofonie van geluiden en klanken door elkaar. Wie goed luistert (kijkt), hoort (ziet) toch iets gemeenschappelijks en ontdekt een zekere orde achter de ruis van het samenzijn.

Het werk gaat over muziek als universele en tegelijk lokale, regionale expressievorm van de mens. Cacofonía is een metafoor voor diversiteit.