Op mijn kunstwerk is een verlaten fabriek afgebeeld, achtergelaten in vergetelheid en bedekt met roest. Deze plek, ooit vol leven en arbeid, heeft nu haar kracht verloren. Toch bloeit de natuur op tussen het roestige metaal en de vervallen structuren. Hoog gras en bloemen breken door de kieren en scheuren, en symboliseren de kracht van het leven dat zelfs onder de meest ongunstige omstandigheden zijn weg vindt. Dit is niet alleen een beeld van verlatenheid, maar ook een herinnering dat zelfs in verval een wedergeboorte en een nieuwe cyclus mogelijk zijn. Het kunstwerk is uitgevoerd in linoleumsnede met elementen van borduurwerk op papier, wat textuur en diepte aan het beeld toevoegt en het contrast versterkt tussen het industriële verleden en de levende natuur die deze plek geleidelijk herstelt.